Kontrowersyjny obiekt z Aiud

W 1974 roku w pobliżu miasta Aiud w Rumunii na głębokości około 10 metrów znaleziono z pozoru niewinnie wyglądający przedmiot, wykonany ze stopu aluminiowego, którego specyfika przypomina pojedynczy trybik nieznanego przeznaczenia mechanizmu. Niby nic niezwykłego, ale i nic bardziej mylnego. Problem w tym, że przedmiot ten pochodzić ma sprzed dziesiątków tysięcy lat.

Obiekt z Aiud Foto. YouTube

Szczegółowa analiza obiektu z Aiud, którą wykonali specjaliści z firmy Hydro w Bonn w 2012 roku, dodaje całej sprawie jeszcze większej atmosfery tajemniczości. Ekspertyza materiałowa przeprowadzona na bazie najnowszych standardów naukowych wykazała, że skład tajemniczego obiektu przedstawia się następująco:

Glin 87,285%, miedź 4,20%, krzem 2,93%, cynk 1,89%, cyna 2,00%, żelazo 1,19%, ołów 0,33%, nikiel 0,093%, mangan 0,035%, magnez 0,018%, chrom 0,008%, tytan 0,010%. gal 0,008%, cyrkon 0,002%, kadm 0,001%.

W oficjalnym raporcie analizy stwierdzono:

Wysokie stężenie miedzi, cynku i magnezu jest dowodem na stop lotniczy o wysokiej wytrzymałości. Domieszki żelaza i ołowiu pozwalają wnioskować o dokonanym procesie recyklingu. Zawartość ołowiu wskazuje na użycie stopu frezowego Al-Cu-Si-Zn.

Sceptycy i wrogowie datowania obiektu zmuszeni zostali do kapitulacji, a przynajmniej uciszono ich do czasu odnalezienia kolejnego, bliźniaczego przedmiotu. Dlaczego? Otóż z analizy wynika jasno, że obiekt z Aiud to stop glinu z innymi pierwiastkami, dzięki czemu otrzymano aluminium o bardzo wysokiej wytrzymałości, a stop tu zastosowany nie jest znany naukowcom w tej formie. Zaciekle broniącym się przedstawicielom ortodoksyjnej nauki nie przeszkadza fakt, że odnaleziony artefakt archeologiczny spoczywał głęboko pod ziemią tuż obok kości dwóch mastodontów, które już na pewno pochodzą sprzed tysięcy, o ile nie milionów lat.

Mastodonty, Mammutoidea, wymarły podrząd trąbowców, traktowany niekiedy jako nadrodzina; obejmowały 2 rodziny: Mammutidae, występujące w Afryce i Europie od miocenu do wczesnego plejstocenu, w Azji od miocenu do pliocenu i w Ameryce Północnej od ok. 9000 do 12 000 lat temu, oraz Stegodontidae, występujące od późnego miocenu do początku holocenu w Azji oraz do późnego pliocenu w Afryce; w pliocenie znane także z Europy; mastodonty były masywnie zbudowane, dł. ciała do 4,5 m, wys. w kłębie 2,7–3 m; czaszka mastodontów była krótka i szeroka; górne ciosy duże i lekko zagięte, dolnych ciosów brak; mastodonty zamieszkiwały lasy szpilkowe, żywiły się pędami i młodymi szyszkami. – Encyklopedia PWN

Kwestionowanie wyników analizy jest bez sensu, gdyż firma Hydro uchodzi w Niemczech za wiodącą w kwestiach dotyczących aluminium i wszystkiego, co z nim jest związane. To w firmie Hydro badane są nowe technologie i projekty, które wdrażane są niemal do wszystkich gałęzi przemysłu, w tym samochodowego, a do laboratorium firmy poza upoważnionymi osobami, nikt z zewnątrz nie ma dostępu. Konkurencja, nie ma co się dziwić.

W ramach komentarza do obiektu z Aiud po przeprowadzonej analizie profesor N. Vlassa z Muzeul National de Istorie a Transilvaniei (Muzeum Historii Narodowej Transylwanii) stwierdził:

"Jeżeli analiza ta jest poprawna, a skoro została wykonana w centrum Măgurele (chodzi o wcześniejszą analizę, wykonaną w Rumunii), to jest poprawna, to obiekt ten, który jest w sposób oczywisty bardzo stary, byłby dowodem na to, że archeologię, jaką wykładam na uniwersytecie, można wyrzucić na śmietnik. Ale jako profesor nie mogę tego uczynić. Jedyne, co mogę zrobić, to zamknąć to na cztery spusty, aby nikt więcej tego nie oglądał".

Cóż... Ile niewygodnych artefaktów jest obecnie zamkniętych na cztery spusty? Skamieniały mikrochip z Labinska? A może nie warto wymieniać pojedynczych przypadków, gdyż niszczonych jest tysiące niewygodnych świadków historii, która miała całkiem inny przebieg, niż się nam to wpaja w szkołach od dziecka.